Houtduiven

Elke dag deze winter heb ik vluchten houtduiven gezien rond het huis. s'Morgens trokken de vogels bij duizenden voor de opgaande zon langs om vervolgens in de mist te verdwijnen. Soms cirkelden ze boven de boomtoppen om daarna weer te vertrekken, soms landden ze om te grazen, en het hele veld leek één levendig grijs bewegen. Na te hebben gegeten vlogen ze met z'n allen tegelijk op om neer te strijken in de bomen, ieder zijn plek vindend tussen de anderen.

De vogenls waren schuw, moeilijk om ze te fotograferen zonder ze te verstoren als je geen schuilhut gebruikt. De foto hieronder is vanuit huis genomen, vanachter de ruit, met een macro-objectief van 90 mm; zo'n objectief kun je ook gebruiken voor verder weg. De bomen achter de vogels zijn reflecties in de ruit, een toeval dat diepte en relief aan het beeld geeft. In de mist veranderen de contrasten of verdwijnen zelfs, dus je moet je beeld zorgvuldig samenstellen.

 

 

Ik heb zwart-wit gekozen om de vormen te benadrukken en recht te doen aan de intieme mistige sfeer. 

Pas als het afgedrukt is komt het beeld echt tevoorschijn, de afdruk vormt een integraal onderdeel van het werk. Niet hetzelfde als op een beeldscherm. Ik heb twee afdrukken gemaakt. Voor de eerste op klein formaat (18 x18 cm) heb ik een natuurlijk wit Japans papier gekozen, heel dun en bijna transparant. Een heel zacht beeld waarbij zelfs de kleinste details zichtbaar blijven. De andere afdruk was groter, op een Japans papier met zijdeglanzende vezels zichtbaar in relief. De golvende vezels spelen met de vormen van de takken en de opvliegende vogels en versterken het gevoel van beweging en ritme.